SU ÇILGIN TÜRKLER KITABINDAN ALINTI
>
>
> Savasin en kanli gunlerinden biriydi. Asker en iyi arkadasinin az
ileride, kanlar icinde yere dustugunu gördü. Ynsanin basini bir saniye
siperden cikaramayacagi gibi bir ates altindaydilar.
>
>
>
>
> Asker tegmenine kostu hemen:
> - Komutanim, bir kosup arkadasimi alip geleyim mi?
> "Delirdin mi?" der gibi bakti tegmen...
> - Gitmege degmez oglum, arkadasin delik desik olmus. Buyuk
olasilikla ölmustur bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakin!
>
> Ama asker o kadar israr etti ki, tegmen izin vermek zorunda kaldi.
>
> - Peki, dene bakalim!
>
>
> Asker yogun ates altinda firladi siperden ve mucize eseri,
arkadasinin yanina kadar gitti, yarali arkadasini sirtlandigi gibi tasidi.
Birlikte siperin icine yuvarlandilar.
>
>
> Tegmen kosup yaraliya bir goz atti ve nefes nefese bir kenara
yikilmis askere döndu:
> - Sana hayatini tehlikeye atmaya degmez, dememis miydim! Bu zaten
ölmus...
>
>
> - Degdi Komutanim, degdi! dedi asker.
> - Nasil degdi, arkadasin zaten ölmus, görmuyor musun?
> - Gene de degdi komutanim, cunku yanina vardigimda henuz yasiyordu...
>
>
> Ve onun son sözlerini duymak, dunyalara bedeldi benim icin...
> Ve, hickirarak, arkadasinin son sözlerini tekrarladi:
> "Gelecegini biliyordum!"
>
>
>
> GELECEGINI BILIYORDUM!
>
>
> Kalbimizde "arkadaslik" denilen bir mucize var. Nasil oldugunu, nasil
basladigini bilemezsiniz. Ama bunun ozel bir armagan oldugunu, Allah'in
bir lutfu oldugunu bilirsiniz.
>
> Gercekten de arkadaslar nadide mucevherlerdir. Yuzunuzu guldurup,
basarmaniz icin cesaret verirler.
> Sizi dinlerler ve kalplerini acmaya hazirdirlar.
Anasayfa 
